به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ نشست نقد و بررسی «گفتگو با مسعود سعد سلمان» با حضور مولف اثر مجتبی عبدالله نژاد، محمد شمس لنگرودی و مهدی محبتی به عنوان منتقد 11 آذر در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد.
شمس لنگرودی در این نشست عنوان کرد: «گفتوگو با مسعود سعد سلمان » اثری بسیار ارزشمند است و شایسته است که به عنوان سرمشق برای دیگر پژوهشگران قرار گیرد. در این کتاب که به شکل گفتوگویی خیالی با مسعود سعد سلمان نوشته شده، نویسنده توانسته به زیبایی هر چه تمام از شخصیت و آثار او که رو به فراموشی است غبارروبی کند. توانایی نویسنده در این کتاب باعث شده که مخاطب بتواند شخصیت سعد سلمان را به شکلی زنده در مقابل دیدگان خود مجسم کند. در غرب، کتابهایی که به گفتوگوی خیالی با چهرههای ادبی و هنری میپردازد بسیار نوشته شده است. تا آنجا که من مطالعه کردهام این گونه آثار در اکثر موارد در فضای فانتزی سیر میکنند. تفاوت و برتری «گفتوگو با مسعود سعد سلمان» به نسبت آثار ذکر شده در آن است تمامی مطالب کتاب مبنای مستند دارد و این ارزش کار را دو چندان می کند.
وی افزود: به عنوان کسی که درباره آثار شاعران کهن این سرزمین پژوهشهایی انجام دادهام، آگاهم که پژوهش درباره مشاهیر ادبی این سرزمین چه دشواریهایی دارد.
این پژوهشگر ادبی درباره دیگر شاخصههای این کتاب گفت: گفتوگو هایی که در این کتاب صورت گرفته خشک و رسمی نیستند و حسی بسیار زنده و پویا را در مخاطب ایجاد می کنند. آثاری از این دست می توانند عموم مردم جامعه را با ادبیات کهن و شخصیتهای متعددی که در طی قرون در این وادی قلم زدهاند، آشتی دهد.
مجتبی عبداللهنژاد، نویسنده و استاد دانشگاه با اشاره به تاریخچه تصحیح متون در ایران گفت: پس از دوران مشروطه محققان کشورمان با آشنایی با روشهای تصحیح متون غرب نهضت جدیدی را در این عرصه ایجاد کردند. این مسیر در نسلهای بعد به همت کسانی همچون «فروزانفر» پی گرفته شد. حقیقت این است که نسل جدید به غیر از قشر محدودی که حوزه اصلی فعالیتشان ادبیات است، به دلایل مختلف رغبتی برای خواندن این آثار نشان نمیدهند. بنابراین باید چارهای اندیشید که ارتباط بین نسل جدید و آثار گذشته حفظ شود.
وی درباره کتاب «گفتوگو با مسعود سعد سلمان» گفت: کتاب حاضر اولین کتابی نیست که به این شیوه نوشته شده و پیش از این نیز آثاری از این دست در کشورمان به رشته تحریر در آمده اند اما این اثر شاخصههایی دارد که آن را متمایز می کند. ترفندهایی که نویسنده در گفتوگوهای کتاب به کار برده بسیار خلاقه است. به عنوان نمونه گفتوگو کننده مباحث نقد جدید و دیدگاههای کسانی همچون «بارت» و «آدورنو» را با سعد سلمان در میان می گذارد. گاه نیز از شاعرانی همچون شاملو و اخوان موضوعاتی را مطرح میکند و از مسعود سعد سوال میکند که آیا با این نظرات موافق است؟ آنچه امروزه جامعه ما بیش از پیش به آن نیاز دارد، کتابهایی از این دست است. به نظرم «گفتوگو با مسعود سعد سلمان» ارزش آن را دارد که به شکل یک کتاب درسی تدوین شود.
عبداللهنژاد درباره انگیزهاش از نگارش کتاب «گفتگو با مسعود سعد سلمان» گفت: سالهای متمادی به این فکر می کردم که درباره شخصیتهای ادبی کشورمان، کتابی همراه با شرح و تفضیل بسیار بنویسم زیرا کتابهای تاریخ ادبیات تنها به کلی گویی میپردازند و خواننده را از جزئیات محروم میکنند در حالی که اتفاقات کوچک در شکل گیری سبک آثار نویسندگان و شاعران بسیار موثر است. با توجه به اینکه سعد سلمان در اشعارش بسیار به شرح احوالات خود پرداخته و شخصیتش دارای جنبههای نمایشی و دراماتیک فراوان است در ابتدای راه این شخصیت ادبی را برای نگارش کتاب برگزیدم.
نظر شما